Kafam binbeşyüz bu ara. Bazen her şey durgun bir deniz gibi huzur verici gelirken, çoğunlukla berbat bir Fatih Erkoç şarkısı gibi oynatmaya az kaldı doktorum nerde modunda.
Eckhart Tolle' nin Şimdinin Gücü isimli kitabını okudum geçtiğimiz hafta. Tolle, tüm ıstırap, korku ve endişelerimizin kaynağının sürekli geçmişte ve gelecekte olan aklımızdan kaynaklandığını, şimdide (yaşadığımız anda) hiçbir sorun bulunmadığını belirtiyor. Yani sevgili aklımızın bir başka ifadeyle egomuzun sesini susturup tam anlamıyla yaşadığımız anda mevcut olabilsek iç huzura ve dinginliğe kavuşacağımızı anlatıyor.
Kitapta Aldous Huxley' in Ada isimli romanından bahsediliyor. Romanda okyanusta gemisi battıktan sonra yaknda bir adaya sığınan bir adamın hikayesi anlatılıyor. Adada dünyanın geri kalanından farklı bir uygarlık hüküm sürüyor. Adamın dikkatini çeken ilk şey, ağaçlardaki rengarenk papağanların sürekli olarak "Dikkat. Şimdi ve Burada. Dikkat. Şimdi ve Burada." demeleri oluyor. Daha sonra adalıların sürekli olarak anda mevcut kalmayı hatırlamak için papağanlara bu sözleri öğrettiklerini öğreniyor. Faydası olmuş mudur acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder