6 Eylül 2011 Salı

Fakat dostum...

Dünkü cıvıklıktan eser yok bugün. Ciddiyet uzaklara kaçmadan 'Büyübozumu: Yaratıcı Yazarlık' kitabının harika son paragrafına yer vermek istiyorum burada. Ahmet Hamdi Tanpınar' ın Edebiyat Üzerine Makaleler isimli kitabından alıntıladığı bu paragraf için Murat Gülsoy 'Her okuduğumda bana yazma isteği, cesareti ve güveni veren sözler' demiş. Çok haklı.

"...Fakat dostum bu yanlış adımda haklı idi. Bütün gençliğinde ona bunu tavsiye etmişlerdi: 'Halka karışın, köye, kasabaya gidin...Yalnız orada hakikat vardır...' Hiç kimse ona dememişti ki, 'Sen, tek başına bir realitesin, bu realiteyi bize anlat. Yaşadığın saati, duyduğun günü, her gün içini parçalayan sızıları ve her akşam sana yaşamak aşkını veren ümitleri anlat, ayrıldığın yüzler, gördüğün manzaralar...hasret ve gurbetlerin bize yeter, çünkü biz biliyoruz, senin benliğinde bütün bir Türk iklimi, bütün bir Türk cemiyeti, hatta bunların arasında bütün bir insanlık var, onları konuştur, yani kendini konuştur. Söyleyeceğin yalan bile bizim için kıymettir. Elverir ki, güzel yazasın. Madem ki roman yazacaksın, evvela, her şeyden evvel bir roman işçisi ol.' Hayır bunu ona hiç kimse dememişti."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder