18 Kasım 2009 Çarşamba

Neden?

Enke' nin ölümü üzerine Hans Tilkowski'nin söylediklerini düşünüyorum dünden beri. Şöyle söylemiş Tilkowski:

"Belki de onun, bugün yazilan bütün güzel sözlere hayatta oldugu zaman ihtiyaci vardi"

Birbirimizin hayatı üzerinde bu kadar etkili olmamız ne fena, ne büyük gurur kaynağı, ne saçmalık ve de ne büyük sorumluluk. Fakat bu tamamen doğru olabilir mi? Yani, iyi ki varsın demek, bir intiharı önleyebilir mi yoksa sadece erteler mi? Hemen her intiharın arkası, büyük bir şaşkınlık. Beklenmedik kaybın verdiği şaşkınlıktan bahsetmiyorum, yapılan şey karşısında duyulan büyük şaşkınlık benim bahsettiğim.   'daha geçen gün gördüm, seneye şuraya gideceğim diyordu', 'para sıkıntısı yoktu niye yaptı anlamadım' ...Bu kadar kör ve sağır mıyız birbirimize karşı, anlamak ve anlaşılmak bu kadar zor mu?

 Öyleyse Kafka' dan bir alıntı ile bitireyim şimdi : “...Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun, ne de ben seninkileri. Ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin...”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder