Sigarayı bırakmanın halet-i ruhiyesi

evet, sonunda bu büyük hatayı ben de yaptım ve sigarayı bıraktım. ramazan' ın ilk gününden beri içmiyorum ve işte olan bitenler:

ben içmek istemiyorum aslında sigarayı. ama bir işi tamamladıktan, birine ya da bir şeye sinirlendikten, galip geldikten, mağlup olduktan, karnını doyurduktan, açlığını bastırmaktan, ondan, bundan, şundan sonra yakılan ilk sigara ve çekilen ilk nefes. ah, o ilk nefes. ne kadar özledim seni.

türk kahvesi öksüz kaldı. yine içiliyor, yine çok güzel ama kahve bana, ben ona diyoruz ki;  eksik bir şey var hayatımda.

sigara içenlere sinir oluyorum. bilhassa çevremde içenlerin yanımda içmemek için gösterdikleri hassasiyet beni deli ediyor. sanki onlar bırakmadığı ya da bırakamadığı için bana işkence ediyorlar. sen misin bırakan diyorlar sanki dur ben yanında içmeyeyim de gör sen gününü böyle nikotinsiz bir başına diye haykırıyorlar gizliden. bana akciğer kanseri muamelesi yapmayın diyorum kibarca içimden de haykırıyorum 'bütün dumanı kendinize mi saklayacaksınız ulan'. onların ilk nefesinden derin derin içime çekmeye çalışıyorum, tabi çaktırmadan. ama yok, o benim ilk nefesim değil. pakete uzan, bir sigara al, çakmağın sesi, derin bir nefes.... neyse, bu hayal tehlikeli.

istatistik bir yanı ile yalan değil miydi? her şeyin bir sapma payı yok muydu? ben neden standart sapmayı kaçırıyorum ve sigarayı bırakınca insan kilo alır önermesinin  doğrudur tarafında yeralıyorum? niye şöyle olmadı mesela, tamam sigarayı bıraktım ama 5 kilo verdim, böyle tatsız tuzsuzum falan ama hafifledim be. hiç değilse bırakmanın acısı katlanılır olurdu. böyle büyük bir adım atıyor insan hayatında ve amorti bile yok. ayıptır.

sigarayı bırakmanın getirileri sadece kilo almak değil tabi. yanında bonus olarak asabiyet te geliyor.dizilerle, filmlerle, önüme çıkan sandalyeyle kavga ediyorum. ama en manyakça olanı da sakin sakin konuşurken cümlenin sonunu istiklal marşı söyler gibi bağırırarak getirmem. len noldu birdenbire delirdin mi, bu ne manyakça şey. işte böyle zamanlarda bir sessizlik oluyor, o 5-10 saniyelik derin sessizlikte dünyanın merkezine kadar iniyorum. e oralar sıcak tabi yukarı döndüğümde kıpkırmızı oluyorum. bak sinirlendim yine, burada keseyim nazikçe.